سنسور دوربین سونی Sony a7 V حتی از آنچه تصور می‌کردیم هم چشمگیرتر است

یک روز دیگر و یک به‌روزرسانی جدید درباره داینامیک رنج Sony a7 V. حدس اولیه ما درست از آب درآمده است؛ دوربین جدید a7 V از فناوری Dual Gain Output (DGO) استفاده می‌کند تا هنگام عکاسی با شاتر مکانیکی و در ISO پایه و پایین، به داینامیک رنج فوق‌العاده‌ای دست پیدا کند.
 

علاوه بر این، بر اساس تحقیقات Adam Horshack، ویلیام «بیل» کلاف از وب‌سایت معتبر Photons to Photos تست‌های خود روی a7 V را بازبینی کرده و به این نتیجه رسیده که این دوربین در فایل‌های RAW خود از نویز ریداکشنِ از پیش اعمال‌شده استفاده نمی‌کند. چیزی که در ابتدا شبیه به کاهش نویز به نظر می‌رسید، در واقع نتیجه عملکرد DGO بوده است.

Dual Gain Output چیست؟
 

در اینجا نکات زیادی برای بررسی وجود دارد. پیش از ورود به جزئیات، بهتر است خیلی خلاصه مرور کنیم که Dual Gain Output (DGO) چیست، چگونه کار می‌کند و چرا اهمیت دارد.
 

در ماه آگوست، Adam Horshack متوجه شد که عملکرد بسیار خوب داینامیک رنج دوربین Lumix S1 II نسبت به Nikon Z6 III ــ با وجود اینکه هر دو از سنسور فول‌فریم ۲۴ مگاپیکسلی نیمه‌استک استفاده می‌کنند ــ به دلیل پیاده‌سازی فناوری Dual Gain Output توسط پاناسونیک است.
 

در دوربینی که از DGO استفاده می‌کند، سنسور از یک نوردهی واحد، دو خوانش جداگانه با دو ISO متفاوت ثبت می‌کند. در مورد S1 II، دوربین در ISO پایه، یک تصویر با ISO 100 و تصویر دوم با ISO 800 می‌گیرد و این دو را در یک فایل RAW ادغام می‌کند.

نتیجه این کار، استفاده همزمان از ظرفیت اشباع بالاتر در ISO پایین و عملکرد بهتر در سایه‌ها در ISO بالاتر است.
 

محدودیت‌های DGO
 

طبیعتاً این فناوری هم بدون محدودیت نیست. در دنیای سنسورهای تصویر، «ناهار مجانی» وجود ندارد.

در مورد S1 II و Sony a7 V، فناوری DGO در حالت شاتر الکترونیکی فعال نمی‌شود؛ حالتی که برای رسیدن به بالاترین سرعت عکاسی پیاپی ضروری است. طبق تجربه ما با a7 V و نتایج داینامیک رنج کلاف در حالت شاتر الکترونیکی، همین محدودیت در a7 V هم وجود دارد.
 

DGO زمان خوانش سنسور را افزایش می‌دهد. این موضوع هنگام استفاده از شاتر مکانیکی مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما در شاتر الکترونیکی باعث افزایش خطر Rolling Shutter می‌شود.
 

Horshack پیش‌تر به PetaPixel گفته بود که انتظار دارد «بیشتر دوربین‌های آینده به نوعی از HDR مبتنی بر سنسور یا DGO مجهز شوند»، چرا که این فناوری در بهترین شرایط، مخصوصاً هنگام عکاسی با شاتر مکانیکی در ISO پایه، مزایای بسیار بزرگی در داینامیک رنج ایجاد می‌کند.
 

بازنگری روایت درباره Sony a7 V
 

بیل کلاف در فروم‌های DPReview نوشت:

«پس از بررسی تحقیقات Horshack درباره Dual Gain Output و بازنگری داده‌ها، به این نتیجه رسیدم که چیزی که شبیه به Noise Reduction به نظر می‌رسید، در واقع نوعی DGO است (به نظر می‌رسد پیاده‌سازی واحد و مشخصی برای این فناوری وجود ندارد).»
 

ما اینجا وارد قلمرو کاملاً جدیدی می‌شویم. DGO هنوز در دوربین‌های فول‌فریم چندان رایج نیست. از طرف دیگر، هر شرکت سازنده رویکرد متفاوتی برای تعادل بین کیفیت تصویر، سرعت سنسور، عملکرد در ISOهای مختلف، معماری سنسور و طراحی پردازنده دارد.
 

از همه مهم‌تر اینکه شرکت‌ها تقریباً هیچ‌وقت جزئیات فنی سنسورهای خود را فاش نمی‌کنند. حتی پاناسونیک هم پس از مدت‌ها، به‌سختی تأیید کرد که S1 II از DGO استفاده می‌کند.

به همین دلیل، کلاف با در نظر گرفتن تحقیقات Horshack، دوباره داده‌های خود را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که آنچه تصور می‌شد نویز ریداکشن باشد، در واقع نشانه‌ای از استفاده a7 V از DGO است. البته برای مشخص شدن دقیق نحوه پیاده‌سازی آن، تحقیقات بیشتری لازم است.
 

این موضوع برای Sony a7 V چه معنایی دارد؟

دو نکته بسیار مهم از نتایج جدید کلاف استخراج می‌شود:
 

اول اینکه Sony a7 V در فایل‌های RAW خود نویز ریداکشن از پیش اعمال‌شده ندارد؛ که خبر بسیار خوبی است. بسیاری از دوربین‌ها برای بهبود ظاهری داینامیک رنج، نویز ریداکشن را در RAW اعمال می‌کنند؛ کاری که ما همیشه منتقد آن بوده‌ایم.
 

دوم اینکه، همان‌طور که امیدوار بودیم، a7 V برای بهبود داینامیک رنج در حالت شاتر مکانیکی از Dual Gain Output استفاده می‌کند. این روش هوشمندانه است و عملاً هیچ نقطه ضعف جدی ندارد.

داینامیک رنج عالی، برگ برنده اصلی Sony a7 V است؛ حداقل در حالت شاتر مکانیکی.

معمولاً سنسورهای نیمه‌استک یا استک‌شده داینامیک رنج کمتری دارند، اما DGO این محدودیت را بدون کاهش سرعت یا عملکرد برطرف می‌کند.
 

Sony a7 V در مقایسه با رقبای مستقیم خود یعنی Nikon Z6 III (فاقد DGO) و Panasonic Lumix S1 II (دارای DGO)، عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد. البته DGO راه‌حل همه مشکلات در تمام ISOها نیست، اما در ISO پایه و پایین می‌تواند داینامیک رنج را به سطحی بسیار بالا برساند.

 

| منبع: William J. Claff – Photons to Photos |
 

با این حال، DGO هنوز برای شاتر الکترونیکی منطقی نیست، بنابراین عملکرد a7 V در این حالت همچنان جای بحث دارد. همان‌طور که کلاف توضیح می‌دهد، چون DGO فقط با شاتر مکانیکی فعال می‌شود، عملکرد شاتر الکترونیکی در مقایسه ضعیف‌تر به نظر می‌رسد.
 

«پس لیوان نیمه پر است یا نیمه خالی؟»
پاسخ، طبق معمول: هر دو.
 

در این بازه قیمتی، ارائه داینامیک رنج کلاس‌اول در سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه هنوز امکان‌پذیر نیست. اما عکاسان می‌توانند هر دو ویژگی را داشته باشند؛ فقط نه به‌صورت هم‌زمان. برای بسیاری، این یک مصالحه کاملاً منطقی است.
 

از دیدگاه عملی، استفاده Sony از Dual Gain Output در a7 V یک پیام روشن برای بازار دوربین‌های فول‌فریم دارد: دوران فدا کردن کیفیت تصویر برای سرعت، در حال تغییر است. تا همین چند سال پیش، انتخاب بین سنسور سریع یا داینامیک رنج بالا اجتناب‌ناپذیر بود، اما حالا با فناوری‌هایی مثل DGO، این فاصله در حال کم شدن است.
 

برای عکاسان پرتره، منظره و تبلیغاتی، که اغلب با شاتر مکانیکی و ISO پایین کار می‌کنند، مزایای DGO کاملاً ملموس است. سایه‌ها تمیزتر ثبت می‌شوند، اطلاعات بیشتری در هایلایت‌ها باقی می‌ماند و فایل RAW انعطاف‌پذیری بسیار بالاتری در ادیت دارد. این دقیقاً همان چیزی است که عکاسان حرفه‌ای از یک بدنه مدرن انتظار دارند.
 

از طرف دیگر، محدودیت DGO در شاتر الکترونیکی نشان می‌دهد که هنوز هم دوربین‌های هیبریدی مجبور به سازش هستند. عکاسان ورزشی و حیات وحش که به ۳۰ فریم بر ثانیه و شاتر الکترونیکی وابسته‌اند، شاید نتوانند همیشه از حداکثر داینامیک رنج a7 V بهره ببرند. اما در مقابل، برای پروژه‌های کنترلی‌تر، کیفیت تصویر این دوربین به سطحی نزدیک به سنسورهای سنتی غیر استک‌شده رسیده است.
 

نکته مهم دیگر، نبود نویز ریداکشن اجباری در فایل RAW است. این تصمیم، اعتماد کاربران حرفه‌ای را افزایش می‌دهد، چون کنترل کامل فرآیند کاهش نویز را در اختیار عکاس و ادیتور قرار می‌دهد. این موضوع مخصوصاً برای کسانی که با چاپ‌های بزرگ یا پردازش سنگین کار می‌کنند، اهمیت بالایی دارد.
 

در نهایت، Sony a7 V را می‌توان نمونه‌ای از جهت‌گیری آینده بازار دانست:

سنسورهای سریع‌تر، پردازنده‌های قدرتمندتر و تکنیک‌هایی مثل DGO که کمک می‌کنند بدون قربانی کردن سرعت، کیفیت تصویر حفظ شود. اگر این مسیر ادامه پیدا کند، احتمالاً در نسل‌های بعدی شاهد فعال شدن DGO حتی در شاتر الکترونیکی هم خواهیم بود.
 

جمع‌بندی ساده است:
Sony a7 V نه فقط یک ارتقای معمولی، بلکه یک قدم جدی در تکامل سنسورهای فول‌فریم محسوب می‌شود؛ دوربینی که نشان می‌دهد «هوشمندی سنسور» به اندازه رزولوشن و سرعت، تعیین‌کننده آینده عکاسی است.


تهیه و تنظیم : اطمینان | نمایندگی دوربین سونی در ایران